CVD ve HPHT ile Üretilen Pırlantalar: Gerçekten Doğal Gibi

Laboratuvar Ortamında Yetiştirilen Pırlantalar

Laboratuvarlarda yetiştirilen ve doğal pırlantaların yerin altındaki oluşum süreçlerini taklit ederek büyüyen pırlantalara laboratuvar üretimi pırlantalar denir. Ayrıca "Laboratuvar Tarafından Oluşturulan Pırlantalar", "Yer Üstü Pırlantalar" veya "İnsan Yapımı Pırlantalar" olarak da bilinirler.

İlk kez 1950’lerde General Electric tarafından üretilen laboratuvar pırlantaları zamanla gelişerek bugün mücevher kalitesinde taşlar üretilebilir hale gelmiştir.

Laboratuvar Pırlantası Üretim Süreci

Her iki yöntem de bir pırlanta tohumu ile başlar. Bu tohum, kontrollü bir ortamda büyütülerek, yeraltı koşulları taklit edilir ve doğal pırlantalarla birebir aynı kimyasal özelliklere sahip taşlar elde edilir.

HPHT Pırlanta

HPHT (High Pressure High Temperature - Yüksek Basınç Yüksek Sıcaklık) yöntemi, pırlanta tohumu üzerinde yüksek basınç ve sıcaklık uygulayarak kristalleşmeyi sağlar. Bu yöntemle pırlanta, sekiz yüzlü bir formda doğal olarak büyür.

CVD Pırlanta

CVD (Chemical Vapor Deposition – Kimyasal Buhar Biriktirme) yöntemi, karbon bakımından zengin bir gazın yüksek sıcaklıkta plazma ortamında çözülerek bir tohum kristal üzerinde büyümesiyle pırlantanın oluşmasını sağlar. Bu süreç birkaç hafta sürer ve düz tablalı kristaller elde edilir.

Laboratuvar Pırlantalarının 4C Özellikleri

Renk ve Berraklık

Laboratuvarda yetiştirilen pırlantalar da doğal pırlantalar gibi geniş bir renk ve berraklık skalasına sahiptir. D'den M'ye renkler, şampanyadan maviye çeşitli tonlar görülebilir.

Karat (Ağırlık)

Laboratuvar pırlantalarının boyutları da tıpkı doğal pırlantalar gibi değişkendir. Büyük taş üretimi hem doğada hem de laboratuvar ortamında zordur.

Kesim

İster laboratuvar ister maden kökenli olsun, her pırlanta mükemmel kesim, cila ve simetri ile değerlendirilir. Laboratuvarda üretilen pırlantalar da doğal olanlar gibi tam parlaklık ve ışıltı sağlar.

Laboratuvar ve Doğal Pırlantalar Arasındaki Temel Fark

Laboratuvarda yetiştirilen pırlantalar ile madenden çıkartılan pırlantalar arasındaki tek fark, kökenleridir. Fiziksel, kimyasal ve optik olarak aynıdırlar. En deneyimli gemologlar bile çıplak gözle aralarındaki farkı tespit edemezler.

Pırlantaların Gerçek Değeri

Madenden çıkarılan pırlantaların nadir olduğuna dair genel bir algı bulunsa da, gerçekte bollukta bulunmaktadır. 1880'lerde başlayan arz kontrolü ile yapay bir nadirlik algısı oluşturulmuştur.

Laboratuvarda üretilen pırlantaların üretim maliyeti, madenden çıkarılan pırlantalarla benzerdir. En önemli maliyet, taşın çıkarılması/yetiştirilmesi sonrası kesim, cila ve sertifikalandırma aşamalarında oluşur.

Laboratuvarda üretilen pırlantalar da aynı 4C kriterlerine göre sınıflandırılır ve sertifikalandırılır. Tüm süreçte aynı kalite standartları ve özen uygulanır.